Skip to main content

Recent blog posts

เข้าร้านผิดคิดจนตัวตาย

Submitted by ezybzy on

วันนี้ หลังจากไปสยามแล้วพบเพื่อนเก่าโดยบังเอิญ ก็ตกลงว่าเราจะไปหาอาหารญี่ปุ่นกินกัน ผมเสนอว่าอยากไปกินร้าน Zen ที่เซ็นทรัลเวิลด์ เพื่อนมันก็บอกว่ามีร้านหนึ่งในนั้นที่มันไม่ชอบ ด้วยเรื่องบริการ, ความล่าช้า, ฯลฯ ผมก็เลยบอกว่ามันมี 2 ร้านนะ มันก็บอกเหรอ ร้านตรงไหนกับตรงไหน ผมก็อธิบายตำแหน่งที่ตั้งของทั้งสองร้านให้มันฟัง ก็ยังงงๆ ว่าร้านที่มันไม่อยากไปกินมันร้านไหนแน่ ก็เลยลองเดินๆ ไป

Router เป็นเหตุ

Submitted by ezybzy on

เมื่อประมาณวันศุกร์ที่ผ่านมา ผมพบอาการประหลาดกับ PC ที่บ้านคือ ทุกครั้งที่ Restart ก่อนที่จะเข้า Windows เครื่องมันจะค้างไป 15 นาทีโดยไม่ทราบสาเหตุ (อาการค้างคือ ตัว slider บอกสถานะจะหยุดการทำงานไป แต่เครื่องไม่แฮงค์ และพอเข้าถึง Windows ก็จะเห็นนาฬิกาช้ากว่าโลกภายนอก)

ในตอนแรกก็สงสัย พยายามหาข้อมูลจากหลายๆ แหล่ง (ถามเพื่อน ถาม Google) แต่ก็ไม่พบข้อมูลเท่าไร เลยลองทำการ Flash BIOS ใหม่ (บังเอิญมันออกรุ่นใหม่ที่สนับสนุน CPU มากขึ้น หรือนี่อาจจะเป็นบั้กก็ได้) แต่อาการก็ยังไม่หายอยู่ดี

Tags

วิจารณ์การตั้งหัวข้อกระทู้ในหลายๆ เว็บ

Submitted by ezybzy on

คุณเคยหงุดหงิดกับการตั้งหัวข้อกระทู้ในกระดานสนทนาไหม ผมก็เป็นคนหนึ่งที่หงุดหงิดนะ หงุดหงิดกับการตั้งหัวข้อที่มันไม่สื่อว่าตกลงมันคืออะไร

นี่คือตัวอย่างรายการหัวข้อที่เห็นแล้วชวนหงุดหงิด

เอ๊ะ ผมเป็น Support ให้คุณแต่เมื่อไร?

Submitted by ezybzy on

งง ครับ มีคนๆ หนึ่ง Add มาใน MSN ของผม บอกว่าเป็นคนในสังคมที่ผมไปร่วมด้วย อยากได้ความช่วยเหลือโดยการสอบถามปัญหาจากผม

โอเคแรกๆ ก็ดีครับ ถามมาก็ตอบไป แต่หลังๆ มันชักจะมากไปแล้วมั้ง มีปัญหาอะไรก็เหมือนจะถามแต่ผม ราวกับผมเป็น Support ประจำตัว ไม่คิดจะไปถามคนอื่น ถามในสังคมให้คนอื่นช่วยบ้างเหรอ ถามมากๆ มันก็รำคาญนะครับ ไม่อยากตอบเท่าไรในคำถามที่มันหาคำตอบได้ไม่ยากถ้าคิดจะหา (ผมมีเส้นว่าแบบไหนเป็นคำถามที่อยากตอบ แบบไหนไม่อยากตอบ)

บ่นแค่นี้แหละ เพราะเบื่อประโยคประมาณ “พี่ ทำ…ไม่ได้” มาก

ไปงาน Home 662

Submitted by ezybzy on

วันนี้น้องๆ 662 ที่โรงเรียนเก่ารุ่นที่ 16 ของห้องจัดงาน Home (ถ้าพูดให้เข้าใจง่ายๆ คืองานพบปะสังสรรค์ของรุ่นน้อง รุ่นพี่ห้องนั่นแหละ) งานวันนี้จัดที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่งในซอยศาลาแดง 1 (เหมาร้านตั้งแต่บ่ายแก่ๆ ถึง 3 ทุ่ม)

ตอนนี้ 662 ก็มี 17 รุ่นแล้ว งานเลี้ยงครั้งนี้ รุ่นของผม (รุ่น 9) เป็นรุ่นที่แก่ที่สุดในงาน ย้อนกลับไปมองสมัยที่เรียนกับน้องๆ รุ่นปัจจุบัน (15, 16, 17) ก็พบว่า มันเป็นคนละเรื่องกับสมัยที่ผมเรียนเลย ทั้งการแต่งกาย ความสำรวม มารยาท ฯลฯ (ไม่ได้บอกว่าไม่ดีนะ แต่อะไรๆ มันก็เปลี่ยนไป อิทธิพลรอบข้างของเขาก็เปลี่ยนไปจากสมัยผม ซึ่งเป็นอย่างไรก็แล้วแต่ผู้อ่านจะคิดแล้วกัน)