Music

"เฝ้าคอยเธอกลับมาหา เฝ้ารอวันที่ฝนซา สุดท้ายก็ว่างเปล่า"

ดู Teaser ของหนังยังเดาทางไม่ออกว่าจะเป็นความรักที่ซับซ้อนอย่างไร แต่แค่ความรู้สึกว่าเนื้อเพลงท่อนนี้เสียดแทงใจก็ทำให้อยากไปดูว่าเราจะมีโอกาสได้ร้องไห้ในหนังเรื่องนี้ไหม

ขอมอบเพลงนี้แก่สถานการณ์บ้านเมือง และ Timeline (ฮา)
จะบอกว่าเป็นกลางนี่ต้องจัดกลางข้อความไหมเนี่ย เดี๋ยวเขาจะหาว่าเป็นซ้ายหรือเป็นขวา (ฮา)

ฝันกลางวัน…เมื่อฉันตื่น
แรงดึงดูดฉุดร่าง…ให้ฉันยืน
รับรู้ความรุนแรง ความเร็วของลูกปืน
ความสุขที่หาย…ใครจะเอามาคืน

ผู้คนรักคน…ที่ฆ่าคน
อุดมการณ์…คือสงครามแห่งเหตุผล
เด็กน้อยลืมตาร้องไห้…เพื่อการดิ้นรน
ความสุขคงหายไป…จากใจคน

คงจะเป็นอีกคน…ที่ต้องค้นหาความจริง
แม้ว่าจะต้องเจอกับการถูกทอดทิ้ง
ตกอยู่ในนิทานความรักของเจ้าชาย เจ้าหญิง
ความสุข…คงหายไปแล้วจริงๆ

จริงก็คงจริง…และเห็นอยู่
ฉันเคยหลับตาและเฝ้าดู
ปัญญาชนเล่าเรียนเพื่อให้เห็นว่าเขายังไม่รู้
“…ความสุขที่หายไป…อาจเป็นครู…”

นั่งคุยกับน้องคนเดิม นึกถึงเพลงนี้

My broken dream has begun to sing.
I lost my sight to regain my hearing.
I closed my eyes, and listened to a joke
about the fire that can be burning on smoke.

And that is right, so what do you gonna do?
When everyone who closed to you, can't see you all the time.
So what do you gonna say?
Why you don't let me play
hide and seek in your need some a love.

เพื่อนคนหนึ่ง ก็แอบชอบอยู่นะ แต่แล้วก็…สายเกินไป ทุกวันนี้ก็ยังคุยกันอยู่ แต่พอเพลงนี้ขึ้นทีไรก็ซี้ดทุกที

ใกล้แล้ว ขอเพลงนี้เลยแล้วกัน

พลังที่ยิ่งใหญ่ คือ พลังประชาชน
แต่ถ้าพลังมันมากไป ต้องระวังจลาจล

การเมืองสมัครเล่น ทำให้เราเข้าตาจน
ความคิดแตกเป็นหลายสาขา เหมือนกับร้านชลาชล

นี่ไม่ใช่เวลามานั่งเถียง หรือว่าหาเหตุผล
ยิ่งสมานฉันท์มาก ก็ยิ่งโกลาหล

ประเทศเรานั้นดี มีประชาธิปไตย
นักการเมืองไม่โกงกิน เขาแค่ชิมไปบ่นไป

ทัก…ทายกันไปตามประสา ยกมือไหว้ขึ้นหน้าเราเกิดมาล่ะเป็นคนไทย
สิน…ทรัพย์รับเป็นน้ำใจ บอกว่าไม่เป็นไรเราน่ะคนกันเอง
ชิน…ชาไปกับความทุกข์ ถูกหมัดอัดกระแทกเหมือนตุ๊กตาล้มลุก
วัฒ…นธรรมใหม่ จัดให้เป็นระเบียบเหมือนกับรัตนตรัย

ทัก…ท้วง คงไม่อยากฟัง เพราะเสียงนกเสียงกาเสียงไก่จะทำให้ชาติพัง
สิน…เชื่อ ปล่อยมันเข้าไป ถ้าไม่อยู่ในระบบก็คงไม่ทำให้ชาติบรรลัย
ชิน…หน้า เก่ากันคร่ำคร่า เลยเปิดการค้าเสรีใช้โอกาสให้คุ้มค่า
วัด…กัน วัดที่ดัชนี ว่ากันแต่ประชานิยมของคนจนต้องเลือกคุณอยู่ดี

กลับจากรับน้อง คิดถึงเพลงเก่าๆ เพลงนี้ รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ว่า “ไม่บังเอิญ”

“หากบังเอิญสายตาเธอ จะผ่านมาที่ฉัน
แหละเธอนั้นบังเอิญจะสนใจ
หากบางทีหัวใจเธอเจอสิ่งที่ซ่อนไว้
ก็คงเพราะว่าใจเราตรงกัน

แต่มันคงไม่มีทางเป็นอย่างที่คิดไว้
แหละเราไม่มีทางจะรักกัน
แหละไม่มีเรื่องบังเอิญจะเกิดขึ้นทั้งนั้น
เพราะฉันคิดฝันไปคนเดียว

อยู่กับความเหงา
กอดกับความฝัน
อยู่กับความหวังที่มันยังไม่หายไป
อยู่กับความรักที่มันบังเอิญ ไม่เป็นใจ
เพราะไม่มีทางจะมีเธอ

ช่วงนี้หยิบเพลงเก่าๆ มาฟัง คราวนี้ได้เพลงอีสานคลาสสิคของโมเดิร์นด็อก ในอัลบั้ม Love me love my life

ชื่อเพลงอีสาน แต่เนื้อเพลงไม่ได้มีความเกี่ยวข้องใดกับคนอีสานทั้งสิ้น แต่เท่าที่เคยได้รับฟังการสัมภาษณ์เกี่ยวกับเพลงนี้ จะเป็นเชิงการเปรียบเทียบความแห้งแล้ง ความร้อนของภาคอีสาน กับความรัก? (โห คิดได้เนอะ)

“เนิ่นนาน เหมือนทุกคราว ฉันปวดร้าว ลึกลงไป
เมื่อสิ่งเหล่านั้น ได้เพียงเท่านี้ ฉันรู้ดี ใช่มั้ย
สมควร…เข้าใจ

ช่วงนี้ iPod ชอบ Shuffle เพลงนี้ขึ้นมา

“ขอร้องเพลงของวันพรุ่งนี้ ร้องด้วยความรักที่ฉันมี แม้วันนี้ที่ต้องเจอ จะร้ายหรือดี
เสียงดนตรีที่อยู่ข้างใน คือซิมโฟนีแห่งหัวใจ หลับตาก็ได้ยิน ได้ยินใช่ไหม

จะร้อง วันนี้..
เพลงของ พรุ่งนี้..

ให้ความเศร้าวันนี้ได้ผ่านไป ให้คืนวันฝันร้ายได้จบลง เมโลดี้ปลอบใจให้มั่นคงไว้
เป็นบทเพลงความหวังที่สดใส และมันคือความหมายของการเริ่มต้นใหม่ บทเพลงแห่งพรุ่งนี้