วันศุกร์ที่ผ่านมา หลังจากการไปอบรมที่อาคารแท่งสูงๆ แห่งหนึ่งแถวถนนวิทยุ ผมได้ชักชวนรุ่นน้องและพี่ที่ทำงานที่ไปอบรมด้วยกัน ลองไปหาขนมกินกัน ตอนนั้นนึกถึงร้าน Something Sweet เพราะวางแผนว่าจะหาโอกาสไปกินช่วงวันเลือกตั้งพอดี (จริงๆ มีเพื่อนสมัยที่ฝึกงานแนะนำมา)
ตอนแรกที่ไปก็ขับรถหลงๆ กันนิดหน่อย ออกจากถนนวิทยุมุ่งตรงเข้าสู่สาทร ตอนแรกจำไม่ได้ว่าร้านอยู่ซอยไหน นึกแผนที่ได้ลางๆ ว่า เข้าไปเจอเจอตัว T แล้วซอยหนึ่งในตัว T จะออกข้างธนาคารกรุงเทพได้ น้องที่ไปด้วยก็ช่วยกดหารายละเอียดของร้านให้ แต่บังเอิญว่าโทรศัพท์มือถือของเธอเป็นแค่ WAP เลยเปิดเว็บ sanook ไม่ขึ้นแผนที่ร้าน
ร้านนี้อยู่ในซอยสาทร 8 รอบแรกเราก็ขับเลยไป (เพราะจำชื่อร้านไม่ได้) เลยทำให้เสียเวลาไปวนรถบนสีลมอยู่เกือบสิบนาที เข้ามาใหม่เจอร้าน หาที่จอดรถไม่ได้เลยต้องเลยไปหาที่จอดรถอีกซอยหนึ่ง ซึ่งก็บังเอิญมีที่จอดพอดี ระหว่างทางเดินกลับมายังร้านก็พบร้านขายไอศกรีมเล็กๆ (เข้าใจว่าทำขายส่งมากกว่า แต่เปิดหน้าร้านไว้นิดหน่อย พนักงานในร้านดูแล้วไม่น่าเชื่อว่าจะทำไอศกรีม)
พอเดินไปถึง Something Sweet ก็สั่งเค้กมา 5 รายการ จำไม่ได้ว่าสั่งอะไรบ้าง แต่การกินของพวกเราเหมือนคนอดอยาก (ซัดฮวกอย่างรวดเร็วจนหมด) มีคำวิจารณ์จากน้องคนหนึ่งว่า เนื้อเค้กแต่ละชนิดไม่เหมือนกัน เนื้อเค้กของผมดีกว่าของที่น้องคนนั้นกิน (จริงๆ ก็ไม่ได้สังเกตหรอก ลองชิมดู ผมก็ไม่ได้คิดมากว่าเนื้อหยาบเนื้อละเอียด แค่กินอร่อยก็พอ) น้องคนเดิมมีคำวิจารณ์เพิ่มเติมว่า “เจ้าของร้านหล่อว่ะ” (ไม่แน่ใจว่าเป็นเจ้าของร้านหรือไม่ แต่เขายืนอยู่ตรงเครื่องคิดเงินพอดี)
บรรยากาศร้านโดยรวมเป็นร้านที่เหมาะสำหรับการนั่งหย่อนได้เป็นวันๆ มีเก้าอี้นั่งนอกร้าน ในร้านมีโซฟาอยู่ด้านหน้า และมีที่นั่งให้นั่งได้พอสมควร (น่าจะรับลูกค้าได้ถึง 15-20 คน) กลุ่มลูกค้าเป็นนักเรียน (ไม่น่าเชื่อว่าเป็นเด็กกรุงเทพคริสเตียน!) นักศึกษามหาวิทยาลัย (เจอทั้งธรรมศาสตร์, เอแบค) และกลุ่มคนทำงาน (มีคุณอาที่เหมือนออกติสๆ นั่งคุยกันอยู่นอกร้าน)
ราคาเค้กจัดว่าไม่แพง ถ้าเทียบกับร้านที่มีบรรยากาศและจุดประสงค์ของร้านในลักษณะเดียวกัน
ถ้ามีโอกาสน่าจะเวลาไปกินอีก เพราะมีเค้กหลายๆ อย่างที่อยากลอง แต่ไปคนเดียวจะดีเหรอเนี่ย??? (ชักเปลี่ยวขึ้นเรื่อยๆ)